Arabisch, ook bekend als al ʿarabiyya (العربية) of soms simpelweg arabi (عربي), is een Semitische taal die door ongeveer 380 miljoen mensen in diverse landen gesproken wordt.

Geschiedenis

De oorsprong van het Arabisch ligt op het Arabische Schiereiland, lang voor de opkomst van de islam. In zijn oorspronkelijke vorm bestond het Arabisch uit slechts 17 letters, die meer dan 17 klanken moesten vertegenwoordigen, zonder de mogelijkheid om korte klinkers weer te geven. Dit maakte het lezen van geschreven tekst uitdagend en leidde tot uiteenlopende interpretaties. Om dit probleem aan te pakken, werd het alfabet uitgebreid tot 28 letters. Het Arabische alfabet wordt van rechts naar links geschreven.

In 1973 erkenden de Verenigde Naties officieel de politieke, culturele en religieuze betekenis van de taal, waardoor het Arabisch de zesde taal van de VN werd, naast het Mandarijn, Engels, Russisch, Frans en Spaans. Sindsdien wordt de officiële taaldag van de Verenigde Naties voor het Arabisch wereldwijd gevierd op 18 december.

Dialecten en verschillen

In de dagelijkse gesprekken in de Arabische landen en regio’s van het Midden-Oosten en de Maghreb (Noord-Afrika) worden diverse Arabische varianten en dialecten gebruikt. Deze variëren sterk en kunnen soms zo verschillend zijn dat Arabischsprekers uit verschillende regio’s elkaar niet goed kunnen verstaan. Een Syriër zou bijvoorbeeld slechts ongeveer 10% van het Marokkaanse of Algerijnse dialect kunnen begrijpen. Historisch gezien werd er weinig tot geen gebruik gemaakt van deze varianten en dialecten in geschreven vorm. Maar in recente jaren is hier een verandering in gekomen, met name in het Egyptisch-Arabisch.

Het Egyptisch-Arabisch heeft een speciale positie onder de varianten en dialecten, voornamelijk door de verspreiding ervan door de Egyptische filmindustrie naar de hele Arabische wereld. Door het uitzenden van Egyptische films en televisieprogramma’s, zowel in de Maghreb als in het Midden-Oosten, is het Egyptisch-Arabisch de meest begrepen variant van het Arabisch geworden in de Arabischsprekende wereld.

Wereldtaal Arabisch

Het Arabisch dient als officiële taal in Noord-Afrika (waaronder Marokko, Mauritanië, Algerije, Tunesië, Libië, Egypte en Soedan), in het Midden-Oosten (waaronder Jordanië, Libanon, Palestina en Syrië), in de Golfregio (waaronder Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië, Qatar, Oman, Jemen, Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten), en in Somalië, Djibouti en de Comoren.

Bovendien fungeert het Arabisch als een officiële taal in Tsjaad en Eritrea (naast Engels en Tigrinya). In verschillende landen, waaronder Iran, wordt Arabisch onderwezen op openbare scholen. Verder wordt het Arabisch in talrijke landen gesproken als een minderheidstaal. Het totaal aantal sprekers wordt geschat op 225 miljoen sprekers (Ethnologue, sprekers van moedertaal in alle dialecten).